Warsztaty powstały w XIX wieku początkowo jako filia niemieckich dyrekcji kolei. Z czasem zostały rozbudowane do tego stopnia, że stały się główną fabryką produkcji lokomotyw parowych.
Pierwsza faza budowy objęła kotłownię, warsztat podajników, halę lokomotyw, magazyn części zamiennych, odlewnię, halę wagonową, zakład kąpielowy, stołówkę i budynek administracyjny.
Po I Wojnie Światowej przez kilka dziesięcioleci zakład był odpowiedzialny za modernizację serii ciężkich lokomotyw standardowych. Pracowało wtedy w fabryce około 2000 pracowników. W czasie drugiej wojny produkowano również silniki dla przemysłu wojennego. II Wojna Światowa oszczędziła fabrykę od bombardowań i reparacji. Mogła wznowić pracę 1945 roku.
Po Wojnie zakład został uznany za przedsiębiorstwo państwowe. Po II wojnie światowej zyskał na znaczeniu dla Deutsche Reichsbahn. W kolejnych latach wielkość produkcji systematycznie rosła. Fabryka wyrobiła sobie markę, ponieważ odegrała kluczową rolę w renesansie lokomotyw parowych w NRD.
Do końca lat 70. zakład zajmował się głównie konserwacją lokomotyw Wraz z wycofywaniem parowozu jako lokomotywy linii głównej, stopniowo zmieniał się również jego profil.
Po zjednoczeniu Niemiec w latach 90 -tych fabryka przetrwała Od 1998 roku zakład parowozów zajmuje się naprawą lokomotyw normalno- i wąskotorowych dla prywatnych kolei, muzealiów i stowarzyszeń kolejowych w kraju i za granicą. Część hal produkcyjnych została wyłączona i sprzedana prywatnemu inwestorowi i tak stoi po dziś dzień, gdzie powoli nad nią kontrolę przejmuje natura.
Miejsce jest bardzo urokliwe. Widać, że od dłuższego czasu jest opuszczone. Teren jest bardzo duży. By wszystko ogarnąć potrzeba min. 3h. Na szczególną uwagę zasługuje porośnięty bujną roślinnością warsztat mechaniczny, oraz hale montażowe wraz z kuźnią.
Marek Pawlicki
GALERIA ZDJĘĆ
